Huttentochten in de Herfst 2015 & 2016

Huttentochten in de Herfst

'S zomers heb ik vele huttentochten mogen maken in de Alpen en Dolomieten. Echter, in de meeste regio's van de Alpen / Dolomieten sluiten de hutten zo tegen de 3e week van september. Voor wie na deze datum nog een huttentocht wil maken zijn de mogelijkheden beperkt. Maar in de Noordelijke Kalkalpen, zeg maar van het Bregenzer Wald tot aan het Totes Gebirge zijn er tot half oktober nog behoorlijk veel opties. Er zijn eventueel ook nog mogelijkheden in de Niedere Tauern.

Het dient wel gezegd te worden dat bij een vroege inval van de winter ook deze hutten eerder sluiten. Informeren voordat je gaat is wel belangrijk.

Ik ben zowel in 2015 als in 2016 in oktober onderweg geweest en in deze periode kwamen er 4 gebieden in aanmerking: de Karwendel in combinatie met het Rofan, de Allgäuer en Ammergäuer Alpen, de Tuxer Alpen en de Wilder Kaiser. Voor het overige waren er te weinig hutten of gebieden waren nog maar deels open.

De keuze viel in 2015 op de Wilder Kaiser gelegen boven Kufstein. Dit gebied bestaat feitelijk uit 2 markante bergketens, de Wilder Kaiser in het zuiden en de Zahmer Kaiser in het noorden. In 2016 ben ik onderweg geweest in de Tannheimer en Ammergäuer Alpen.

Wilder Kaiser

De bedoeling was om een aantal "hoogtepunten" mee te nemen tijdens deze tocht. Dit door enerzijds het hoogste punt mee te nemen in de Zahmen Kaiser. Meestal wordt de Pyramidespitze (1997 mtr) als zodanig beschouwd maar de Vordere Kesselschneid (2001 mtr) is feitelijk het hoogste punt van deze groep.

In de Wilder Kaiser zelf wilde ik niet zozeer toppen mee nemen maar een aantal malen de kam overschrijden door middel van het gebruik maken van de aanwezige klettersteigmogelijkheden.

* Kufstein 504 mtr - Vorderkaiserfelden Hütte 1388 mtr

Aangekomen in Kufstein met de trein om 17.00 moest ik nog wel even naar de eerste hut: de Vorderkaiserfeldenhütte 1388 mtr. Aangezien de dagen alweer wat korter waren moest ik behoorlijk doorlopen om voor het donker binnen te zijn.

Op weg naar de Vorderkaiserfelden Hütte met zicht op de Wilder Kaiser. Het is rond 18.15

Dit lukte wonderwel snel en na een lange dag in de trein met als afsluiting een steile wandeling naar de hut had ik nog wel zin in een hapje. De keuken was al dicht maar een Käseplatte kon nog wel gemaakt worden. Na deze toch volle maaltijd was slapen op het lager geen enkel probleem.

* Vorderkaiserfelden Hütte 1388 mtr - Stripsenjochhaus 1577 mtr

Het was de bedoeling deze dag om over de Pyramidespitze - 1997 mtr - naar het Stripsenjochhaus te gaan maar het weer was zodanig slecht dat er boven niets te zien zou zijn.

Derhalve ging ik over de Höhenweg (811) naar het Stripsenjochhaus. Normaal staat voor deze tour 5-6 uur maar door de nattigheid en de vele gladde boomwortels onderweg was het oppassen geblazen zodat ik een klein uurtje extra kwijt was om bij het Stripsenjochhaus te komen.

Met dit weer kwamen ook de gemsen naar beneden.

De route was verder technisch niet moeilijk en tot aan de Hochalm verliep deze min of meer met de hoogtelijnen mee. Bij de Hochalm kon ik gelukkig even uit de regen zitten en van mijn lunch genieten. Bij mooi weer had ik zicht gehad op de noordzijde van de Wilder Kaiser maar vandaag was dit niet het geval.
Vanaf de Hochalm moest ik over de top van de Ropanzen die zo'n 170 hoger lag dan de alm.Vanaf hier ging het weer naar beneden via een steil, slecht pad naar de Feldalmsattel. Hierna volgde een geleidelijke stijging die uitkwam op het joch tussen de Stripsenkopf en de Oberem Häuslkopf. Vanaf dit punt was het nog maar 20 minuten naar het Stripsenjochhaus.

Door de laaghangende bewolking was de hut pas op het laatste moment zichtbaar

Deze hut is gelegen op de overgang tussen het Kaiserbachtal en Kaisertal. De omgeving is werkelijk fantastisch. In het noorden zie je tamme Kaiser liggen maar de aandacht wordt toch getrokken door de bergen aan de zuidzijde. Totenkirchl, Fleischbank en Predigtstuhl zijn bekende namen in de klimwereld maar zullen een ieder tot de verbeelding spreken.

Het is dat ik het gebied aardig ken want er viel nu niet veel te zien door de laaghangende bewolking. Er waren desondanks toch nog wel aardig wat mensen onderweg en één van hen wist te vertellen dat deze hut over 3 dagen zou sluiten. Ik zou de hut 4 dagen later echter weer aandoen . 'S avonds de kaart maar even ter hand genomen en een alternatief gezocht.

* Stripsenjochhaus 1577 mtr - Kaindlhütte 1293 mtr

Oorspronkelijk lag het in de bedoeling om naar de Gruttenhütte te gaan via de Kopftörl maar dit werd afgeraden vanwege steenslag, veroorzaakt door de overvloedige regenval van de afgelopen dagen.

Omdat het een relatief klein gebied is kun je vrij eenvoudig de plannen aanpassen en ik besloot om naar de Kaindlhütte te gaan via het Anton Karghaus en de Bettlersteig. Het was in ieder geval droog deze ochtend en het pad was goed te bewandelen. Alleen het zicht was ook vandaag, zeker in het begin, minimaal. Allereerst moest ik naar beneden in het Kaisertal op weg naar Hinterbärenbad gelegen op zo'n 850 mtr. Hier was de aanvang van de Bettlersteig.

Dit is een op zijn tijd pittige route met ladders en zg. stiften die in de rots zijn aangebracht. Verder is het een goed onderhouden wandelweg. Na zo'n 2,5 uur kwam ik aan bij de Steinbergalm.

De Kaindlhütte met kapelletje

Hier kwam ik op een groot weidegebied waar het gemakkelijk lopen was en na zo'n half uur kwam de Kaindlhütte in zicht. Dit is nog een ouderwetse berghut met krakende vloeren en een bijzonder charmante bediening.

* Kaindlhütte 1293 mtr - Gruttenhütte 1577 mtr

Het idee was om deze dag over de Scheffauer Klettersteig naar de Gruttenhütte te gaan maar ik had de avond ervoor overleg gehad met de Hüttenwirt over deze route en hij raadde deze af. Door het slechte weer in de periode hiervoor waren er door blikseminslagen beschadigingen opgetreden en deze moesten weer gerepareerd worden. Ook hier moest ik dus plan B uitvoeren en ging ik via de Waller-alm 1171 mtr en de Jägersteig om de voet van de Zettenkaiser heen.

Zahmer Kaiser

Even achterom kijkend had ik een mooie (eerste) blik op de Zahmer Kaiser. Na zo'n 45 minuten de Jägersteig gevolgd te hebben kwam ik op een punt waar ik een mooi uitzicht op de Hintersteiner See had. Dit was een mooi punt om een pauze in te lassen.

Een "welverdiende" pauze boven de Hintersteiner See

Geruime tijd liep de route vrij gelijkmatig in de flanken van de Scheffauer tot aan de Steiner Hochalm 1257 mtr. Vanaf hier ging de weg omhoog tot kort onder de indrukwekkende wanden van de Hackenköpfe door naar de Kaiser Hochalm 1412 mtr.

Hintersteiner See in de herfst

Het vervolg ging onder de wanden van de Treffauer door totdat ik op bredere aanvoerweg uit kwam die me naar de al vanaf afstand zichtbare Gruttenhütte voer. Achter de hut waren de indrukwekkende rotswanden van de Törlspitzen te zien.
De laatste meters over de brede weg waren duidelijk de zwaarste. Er leek geen eind aan te komen. Maar al met al was het weer een goed bestede dag en duurde deze tocht zo'n 6,5 uur.

De Gruttenhütte is een wat grotere hut, wat mede te maken zal hebben het feit dat de Wilder Kaiser geliefd is voor zijn vele fraaie rotsklimroutes. Ondanks de grootte is het (nog steeds) een gezellige hut.

De Gruttenhütte, nog maar een paar 100 meter

* Gruttenhütte 1577 mtr - Gasthof Griesner Alm 1006 mtr

Vandaag stond er een pittige etappe op het programma. Gruttenhütte 1577 mtr - Gaudeamus Hütte 1277 mtr - Kleines Törl 2102 mtr - Frits Pflaum Hütte 1874 mtr- Griesner Alm 1006 mtr

De wandeling naar de Gaudeamushütte was aangenaam. Vanaf hier verliep de route over de zg. Gildensteig naar het Kleines Törl. De Gildensteig verloopt over de zuidelijke uitloper van de Regalp Spitze totdat deze de zuidwand ingaat. Vanaf de Gaudeamus Hütte moest ik eerst een in de richting van de Baumgartenköpfl en deze overschrijden. Net als op de vorige dagen zaten ook hier de gemsen laag.

Nieuwsgierige gems

Vanaf hier ging het weliswaar steil omhoog maar het pad was uitstekend te belopen. Vanaf 1700 mtr werd het terrein lastiger. Omdat ik midden in de bewolking liep kon ik de route maar soms inkijken. Maar zelfs dit weer heeft zijn ontzettend mooie kanten.

Vanaf de pauzeplek op weg naar het Kleines Törl kon je de Gruttenhütte soms nog zien liggen

Via een groot aantal serpetines passeerde ik de Flachschneid en op 2054 mtr kwam ik langs ik de kruising tussen de Regalmwand en het Kleines Törl. Zo'n 20 minuten later kwam ik via zeer smalle en scherp afvallende paadjes aan bij het Kleines Törl.

Kleines Törl - 'n relatief weinig gebruikte overgang

De steile afdaling werd ondersteund door goed aangebrachte kabels maar de afdaling in het Griesner Kar vergde behoorlijk veel armkracht. De moeite werd wel beloond met een fraaie uitzicht. Weliswaar was er in het dal veel bewolking aanwezig maar dit gaf het geheel wel een mooi soort van "eenzaamheid", een dal nog in zijn oertoestand.
Nadat ik de kabels achter me had gelaten was de verder afdaling goed te doen. Het was wel oppassen geblazen door de vele grote, losse keien. Nog even achteruit gekeken naar de doorgang.

De doorgang is nog net zichtbaar.......

Maar uiteindelijk kwam de Fritz Pflaum Hütte uit de mist tevoorschijn en omdat er nog een lange afdaling te wachten stond van zo'n 800 hoogtemeters leek het mij verstandig om even op adem te komen en de innerlijke mens te verzorgen.

De Fritz Pflaum Hütte

Na een ontspannen pauze van een half uurtje besloot ik de rugzak weer op te doen en te gaan voor de lange, relatief steile afdaling naar de Griesner Alm. Het dalen kost me toch altijd meer kracht dan het stijgen, zeker als dit veel steile hoogtemeters betreft. Maar omdat ik de route vanaf hier al vaker gelopen was kon ik me er goed op instellen. Op de Griesner alm ben ik al vele malen eerder geweest.

Soms als vakantiebestemming maar ook vele malen als stopover op weg naar huis vanaf oa. Corsica. Bijzonder aardige mensen, schitterende locatie en omdat deze Gasthof ook een Lager heeft een prijsgunstige bestemming. Aanrader !!

De Griesner Alm, 800 meter lager gelegen in het Kaiserbachtal

Omdat ik er al zo vaak ben geweest kennen ze me ondertussen en de begroeting was dan ook allerhartelijkst. Bijna vanzelfsprekend werd me de vraag gesteld of ik op het lager wilde liggen. Een Lager deel je normaal met meerderde mensen, zo ook deze. Hier is plek voor zo'n 20 man.

Maar in al die jaren heb ik daar nog nooit met iemand anders geslapen. Behalve mijn familie dan. Niet dat ik daar problemen mee zou hebben. Ik verkies altijd een Lager boven een kamer.

* Griesner Alm 1006 mtr - Vorderkaiserfelden Hütte 1388 mtr

Na een heerlijk ontbijtbuffet met eieren en spek was het tijd om op weg te gaan. Vandaag moest ik via het ondertussen gesloten Stripsenjochhaus terug naar de Vorderkaiserfeldenhütte.

Bos in het ochtendlicht

De verwachte looptijd was zo'n 7 - 7,5 uur maar ik voelde me goed en binnen anderhalf uur stond ik bij het Stripsenjochhaus. Omdat het opnieuw bewolkt was viel er helaas niet veel te zien. Het enige voordeel is dat je dan ook niet veel stil staat. De beste loopdagen zijn die dagen met slecht weer ! Ik volgde dezelfde weg terug, gelijk de 2e dag. Kort voor de Vorderkaiserfelden Hütte klaarde het weer duidelijk op en kon ik nog een paar plaatjes schieten.

De Wilder Kaiser: (boven) Blik van de Karlespitze - Kopftörlgrat - Elmauer Halt - (onder) Ellmauer Halt - Treffauer - Sonneck - Kopfkraxen

* Vorderkaiserfelde Hütte 1388 mtr - Pyramidespitze 1997 mtr-
Vorderkaiserfelde Hütte 1388 mtr

Omdat ik de plannen moest herzien tijdens deze tocht had ik één dag over en ik zou wel zien wat ik deze dag zou gaan doen. Met het weer van de afgelopen dagen had het niet zoveel zin om de bergen op te gaan. Maar dit zou veruit de mooiste dag worden van de week, en wat voor dag.

Reeds bij het opstaan kon ik zien dat het helder was alhoewel de zon nog achter de bergen zat. Ik kon nu mooi gaan doen wat ik de 2e dag al had willen doen: de Pyramide Spitze 1997 mtr bestijgen. Eerst even een goed ontbijt genuttigd en vervolgens om 08.15 op pad gegaan voor de 1e top van de dag : De Naunspitze 1633 mtr. Een eenvoudig te bewandelen piek, behalve het allerlaatste stukje tot aan de top, kort achter de hut maar zeer de moeite waard bij mooi weer. En het was fantastisch weer !

Bijzondere dag met inversie en mooie vergezichten op oa. de Zillertaler Alpen

De volgende top was de Petersköpfl 1745 mtr. Hiervoor moest ik een klein stuk van de route af die naar de Pyramidespitze ging. Vanaf hier liep ik over een soort van Hochplateau met onderweg nog één maal een gezekerde passage voordat ik de top bereikte. Maar omdat de Pyramidespitze niet de hoogste piek in de Zahmer Kaiser is wilde ik toch ook nog graag de Vordere Kesselschneid meenemen die een volle 4 meter hoger is dan de Pyramidespitze.

Deze dag was een geweldige afsluiting van een week in de Wilder Kaiser

Omdat deze top nauwelijks wordt belopen is er ook geen (duidelijk) pad naar toe. Ik moest eerst een stukje afdalen waarbij je in een kleine Scharte uitkomt, vervolgens verlaat je dit pad om via een grasige wand met struikjes op de Vordere Kesselschneid uit te komen. Ik had ontzettend geluk met het weer deze dag. Het was zelfs warm. Een groot verschil met de voorgaande dagen.

Ik wilde niet dezelfde weg terug en eenmaal terug in de scharte kon ik zuidwestwaarts naar beneden via het zg. Vogelbad en de Steingrube de weg oppakken die ik reeds 2x eerder had belopen nl. de weg Vorderkaiserfelden Hütte - Stripsenjochhaus. geen gemakkelijke afdaling maar zeker de moeite waard.

Dit was het laatste "wapenfeit" in de bergen boven Kufstein. Morgen weer naar huis.

De Tannheimer- en de Ammergauer Berge

* Pronten Steinach 900 mtr - Aggenstein 1985 mtr -
Bad Kissinger Hütte 1788 mtr

Ik was rond 19.00 vertrokken uit Arnhem met de nachttrein in de richting van Ulm. Tegen half 6 in de ochtend kwam ik daar aan. Nog even overstappen op de trein naar Pfronten Steinach en de tocht kon beginnen. In het hotel tegenover het station in Pfronten Steinach eerst nog even een bakje koffie gedronken en tegen negenen was ik onderweg. Er was een mogelijkheid om de kabelbaan te pakken maar je moet toch je eerste meters maken dus waarom niet direkt vanaf het begin.

Via wandelweg 411 ging het in een ruime zig-zag beweging in de richting van het Berghaus Allgäu. Het was helder weer en onderweg had ik prachtig zicht op Füssen en de Ammergauer Berge en zo'n 2 uur later stond ik op het Breitenbergsattel, net voorbij het Berghaus.

Fraai uitzicht op Füssen en de Ammergauer Berge

Vanaf hier moest ik eerst nog zuidwaarts een kleine alm oversteken voordat ik met de bestijging van de Aggenstein kon beginnnen. Het zag er in eerste instantie vervaarlijk uit. Het begon met steile serpetines op een grashelling en al snel draaide ik de noordwestflank in. Hier slingerde het pad door de wand heen en hier en daar waren kabels aangebracht als ondersteuning. Om de hoek kreeg ik de eerste blik op de Allgäuer Alpen.

Om de hoek zie ik de Allgäuer Alpen

Iets hoger in de wand werd het minder steil en het terrein wat eenvoudiger. Even later kwam ik op de graat en het zonnetje die me in het gezicht scheen was erg welkom. Het was namelijk best wel koud. Een klein stukje verderop kwam ik bij een wegsplitsing.

Op de top van de Aggenstein

Rechtdoor ging het naar de Bad Kissinger Hütte, het uiteindelijke doel van de dag en rechts voer een steile route gezekerd door kabels naar de Aggenstein. Deze top wilde ik niet laten liggen en ik maakte mij op weg. Schwindelfreiheit, Trittsicherheir uzw. waren hier wel noodzakelijk. Diep onder me kon ik de hut al zien liggen maar eerst genoot ik even van het schitterende uitzicht.

Das Gipfelkreuz en beneden mij kon ik de hut al zien liggen

Na het maken van een aantal foto's was het tijd om aan de afdaling te beginnen. Het deel met de kabels vroeg nog om enige voorzichtigheid maar eenmaal op het pad was het een aangename wandeling naar de hut toe. De Bad Kissinger Hütte is een bijzonder aangename ouderwetse berghut ( in de goede zin van het woord) maar als je de buitenkant ziet oogt deze een ietwat futuristisch. Omdat het de 1e dag was met een stijging van 1200 meter trakteerde ik mijzelf op een "Hausgemachten Apfelstrudel mit Vanillesauce" - Werkelijk subliem.

Het was die avond behoorlijk druk en oergezellig. Je bent zo in gesprek en het leuke is dan dat je over allerlei onderwerpen verschillende standpunten te horen krijgt.

De Bad Kissinger Hütte 1788 mtr

* Bad Kissinger Hütte 1788 mtr - Gimpelhaus 1659 mtr

Deze dag was het oorspronkelijk de bedoeling om de Tannheimer Hütte aan te doen maar deze bleek al een heel jaar gesloten omdat de brandveiligheid niet in orde was. Dit maakte voor de te volgen route niet uit. S'morgens eerst uitgebreid ontbeten en we hadden weer eens inversie.

Wat is inversie ? Normaal daalt de temperatuur met de hoogte maar boven een inversie (temperatuuromkering) stijgt de temperatuur juist met de hoogte. Een inversie houdt niet alleen mist en kou gevangen in de onderste luchtlaag. Bij een inversie ligt de warme luchtlaag als een soort deksel op de koudere luchtlaag aan het aardoppervlak.

Inversie met de Allgäuer Alpen op de achtergrond

Vaak is het dan zo dat je dan in de zon loopt maar die dag was het helaas niet het geval. Al snel passeerde ik de top van de Achsel 1821 mtr en via een smalle graat vervolgens de Brentenjoch 2001 mtr. Vanaf deze berg daalde ik af in de richting van het Vilser Jöchl en via de Gräner Höhenweg ging het geleidelijk naar het Jausenstation Sonnenalm. Hierna volgde een mooie afdaling naar het Reintal waar de Füssener- en de Otto Mayr Hütte gelegen zijn.

Otto Mayr Hütte 1530 mtr

Hier even een pauze genomen omdat er nog een aardige klim voor de deur stond. Vanaf de hut moest ik eerst nog 130 meter naar beneden voordat ik aan de klim kon beginnen naar de Nesselwängler Scharte 2007 mtr.

De beide zijden van de Nesselwängler Scharte

Het was een lange, stevige tour omhoog met op de juiste plaatsen aangebrachte kabels. Uiteindelijk bereikte ik de verbazingwekkend groene scharte, gelegen tussen de Gimpel en de Köllenspitze. Waar de rotsen overheersten was het alsof men hier een kleine almweide had aangelegd. In de wanden om mij heen glinsterde er van alles en het bleken een groot aantal boorhaken te zijn.

Vanaf de Scharte ging het zonder problemen naar beneden en in de verte kon ik het forse Gimpelhaus al zien liggen. De Tannheimer Hütte was vanaf hier nog niet zichtbaar.

Het Gimpelhaus

Voordat ik echter naar het Gimpelhaus ging wilde ik nog wel even bij de Tannheimer Hütte aangaan. Het was jammer dat deze gesloten was omdat het wat mij betrof veel meer aansloot bij de gedachte van een "Hut". In het Gimpelhaus zijn 220 slaapplaatsen (!) en dat is best fors. Alhoewel dit geen Alpenverenigingshut is zijn de prijzen voor het overnachten ed. wel prima en omdat ik nog een aantal wandelaars trof waar mee ik ook gesproken had in de vorige hut werd het nog een gezellige en onderhoudende avond.

* Gimpelhaus 1659 mtr - Reutte/Füssen (Bus) - Kenzenhütte 1300 mtr

Deze dag zou een hele lange dag worden. Vanaf het Gimpelhaus moest ik eerst weer in de richting van de Tannheimer Hütte en via het Sabachjoch 1860 mtr en wandelwegen 417 en 417A op weg naar de Gehrenalpe 1640 mtr. Het was die ochtend koud in de lucht en prompt vielen de eerste sneeuwvlokken.

Ahhh......sneeuw

Nu kun je sneeuw altijd wel verwachten in de Alpen, zelfs in het midden van de zomer dus keek ik hier niet raar van op. Het maakte dat het allemaal wel wat gladder werd dus het was oppassen geblazen temeer ik alleen onderweg was. Tot aan het Sabachjoch ging het geleidelijk omhoog en vormde de sneeuw geen probleem.

In de afdaling ging het behoorlijk steil naar beneden en moest ik alert zijn om er voor te zorgen geen vervelende schuiver te maken. Ondertussen klaarde het enigszins op en de sneeuw zorgde voor een mooi contrast op de bergen.

De Gehrenspitze 2163 mtr

Met de hoogtelijnen mee kwam ik bij de volgende overgang : Het Gehrenjoch. Deze zat volledig in de bewolking en door de hoeveelheid sneeuw was het oppassen om de goede richting aan te houden. Maar iets lager werd de sneeuw duidelijk minder en was het pad alweer prima te volgen in de richting van de Gehrenalpe. Een stukje onder de hut werd het allemaal eenvoudig en zo'n anderhalf uur later liep ik Reutte binnen. Hier de bus genomen naar Füssen en vanuit het centrum van Füssen in de richting gelopen van het dalstation van de Tegelbergbahn.

Ik besloot om naar het Tegelberghaus te lopen. Dit was een steile wandeling van zo'n 2,5 uur en wat ik niet wist was dat er een bedrijfsfeest werd gehouden en de hut volledig volgeboekt was dus toen ik rond 14.30 te horen kreeg dat slapen niet mogelijk was bleef er maar één optie: doorlopen naar de Kenzenhütte.

Nou had ik de volgende dag via de Hochplatte naar de Kenzenhütte willen lopen. Deze tour zou zo'n 5-6 uur in beslag nemen maar dit was nu natuurlijk geen optie meer. Gelukkig was er een alternatief. De route onderlangs is een deel van de Maximiliansweg (een lange-afstandsroute van de Bodensee naar de Königssee)

Deze variant zou toch nog zo'n 3 1/2 uur in beslag nemen maar was absoluut de moeite waard. De weg ging licht naar beneden en volgde het Lobental. Na zo'n 2 kilometer over bredere bospaden moest ik een kleine brug over en kwam ik uit bij de Bockstallsee op 1148 meter. Hier was er de mogelijkheid om de brede weg te verlaten en een paralelle weg in het bos te volgen. Zo kwam ik uit bij de Kenzenwaterval uit. Niet veel later bereikte ik de Kenzenhütte 1285 mtr. Het was 18.00 uur en het begon al te schemeren. Gelukkig hadden ze nog plek - precies 1 ! Maar één plek was meer dan genoeg.

* Kenzenhütte 1300 mtr - Linderhof - Brunnenkopfhäuser 1602 mtr

Ook deze dag had ik anders gepland. Graag had ik de tocht naar de Brunnenkopfhäuser over de kam - via de Klammspitze - gedaan maar door de sneeuw op de steile grashellingen werd mij aangeraden om hier van af te zien. Het alternatief van vandaag was om in ieder geval naar het Bäckenalmsattel 1536 mtr te lopen (hier is de splitsing naar de kam) en een lange, gemakkelijke afdaling te doen richting van het kasteel Linderhof op 934 meter. Vanaf hier kon ik dan via een brede zigzag mijn weg omhoog vinden naar de Brunnenkopfhäuser.

Waar je ook keek, het was genieten...

Het was een koude ochtend met mooi, helder weer en sneeuw op de bergen. Wat wil een mens nog meer ?
Het pad ging geleidelijk omhoog en na een klein uurtje kwam ik via een smal paadje dat door besneeuwde bomen en struiken liep aan bij het Bäckenalmsattel. Hier had ik een fraai uitzicht op de verdere route. Hier ging het weer neerwaarts in de richting van het kasteel Linderhof.

Bäckenalmsattel

Eerst nog via een smal, vochtig bergpad maar bij het bereiken van de bosrand werd het pad breder.
Na zo´n anderhalf uur bereikte ik het dal en vervolgde ik de weg via een wandel-fietspad in de richting van het kasteel. Het was nog steeds weekend en dat was te merken. Ik ging nu niet bepaald alleen omhoog en ik dacht ook een volle hut aan te treffen. Dat viel bijzonder mee en ´s avonds waren er dan ook maar 6 personen in deze voormalige jachthut van Maximilian II. Omdat de hut onder monumentenzorg valt is hier in de jaren niet veel veranderd. `Oude`hutten kan ik wel waarderen maar misschien had u dat al wel gemerkt.

Brunnenkopfhäuser 1602 mtr - Pürschlinghaus 1564 mtr - Oberammergau

Omdat er toch al veel dagen anders liepen dan gepland, waarom dan deze dag niet ?

Het zou vandaag maar een hele korte dag worden dus maar niet al te vroeg opgestaan en ruim de tijd genomen voor het ontbijt. De bedoeling was om in het Pürschlinghaus (August -Schuster Haus) te overnachten. Deze lag maar 90 minuten verder dus daar lag geen druk.
De route naar het Pürschlinghaus verliep over de uitlopers van de oostgraat van de Klammspitze. Het grootste deel van de route verliep over de kam en was het helder geweest dan had ik waarschijnlijk een mooi uitzicht gehad maar helaas....

Kleine wereld

Het sneeuwde lichtjes en om mij heen en was de wereld door de laaghangende bewolking verder heel klein. Om op deze tocht toch nog wat hoogtepunten mee te nemen overschreed ik vervolgens de Dreisäulenkopf 1629 mtr, de Hennenkopf 1768 mtr, de Laubeneck 1758 mtr en de Latschenkopf.

Na deze laatste top was het afdalen naar de hut van de dag : Pürschlingerhaus. Helaas.......overnachten was hier niet mogelijk vanwege het bestrijden van ongedierte. Omdat het nog vroeg dag was zat er niets anders op om naar Oberammergau te lopen. Een tocht van 4 uur. De afdaling naar Unterammergau was een gemoedelijke wandeling over brede wegen. Eenmaal in Unterammergau had ik de bus kunnen pakken maar er liep een wandelpad min of meer parallel aan de rijweg en die extra 5 kilometer kon er nog wel bij.

Eenmaal aangekomen in Oberammergau moest ik nog wel even een slaapplaats zien te vinden en na enig zoeken kwam ik uit bij Hotel Antonia. Niet al te groot, leuke eigenaresse en een schappelijke prijs.

Na mezelf getrakteerd te hebben op een heerlijke maaltijd was het de volgende dag vroeg opstaan om via Garmisch Partenkirchen weer in Pfronten te geraken en de trein te pakken naar Nederland.

CHECKLIST HUTTENTOCHT

Rugzak :

* Rugzak : 35 - 40 liter - afhankelijk van hoeveel dagen je onderweg bent en hoeveel "eigen" eten je bij je wilt hebben.

Keukengerei ed. :

* Brander : Kan zowel een gas- als benzinebrander zijn - mocht je onderweg soep / koffie 0f thee willen maken
* Brandstof : zorg voor ruim voldoende hiervan
* Pan : 0,6 liter pan
* Waterfles : liter
* Bestek, mok en zakmes
* Eten en drinken : zelf heb ik altijd een alumium blik bij me met Hartkeks, smeerbeleg, poederkoffie of thee, instantsoep en worstjes. Dit als tussendoortjes en lunch.

Schoeisel ed. :

* Wandelschoenen : Bij voorkeur B of BC categorie wandelschoenen met GTX
* Gamaschen : Zeker als je in de lagere regionen van de Alpen onderweg bent heb je veel te maken met struikjes, (nat) gras en vaker modderige omstandigheden. Op deze manier voorkom je water in je schoenen en smerige broekspijpen.

Kleding:

* Buitenjas: Waterdicht, ademend (GTX, Event) en geschikt om een rugzak op te dragen. Niet alle jassen kunnen daar tegen.
* Regenbroek : Waterdicht, ademend (GTX, Event of vergelijkbare materialen) Het kan voorkomen dat je de hele dag de broek aan hebt. Bij voorkeur 3-laags en met doorlopende ritsen. Je kunt dan je broek gemakkelijk(er) aantrekken en je kunt ventileren.
* Wandelbroek : sneldrogende materiaal
* Shirts : sneldrogend materiaal (Merinowol of Polyester) - ik heb zelf altijd één met lange mouw en één met korte mouw bij me.
* Onderbroek : sneldrogend materiaal - ik heb zelf 2 boxershorts en één lange onderbroek bij me. Deze laatste is te gebruiken als broek direct onder de regenbroek, als extra isolatie bij koude en/of als pyama broek.
* Tussenlaag : Fleece of 200 grams Merino wollen shirt Lange Mouw - (RAB, Icebreaker)
* Sokken : Gemengd of wollen wandelsokken - 2 paar.
* Muts : ook in de zomer
* Handschoenen : Één paar waterdichte en één paar fleece of vergelijkbare handschoenen.
* Nekgaitor : Buff oa.

Accessoires:

* Lakenzak : verplicht in de hut
* Wandelstokken : voor balans, knieondersteuning en ook praktisch voor het oversteken van rivieren in natte gebieden
* Nooddeken
* Fluit : tbv Alpine noodsignaal
* Hoofdlamp en reserve batterijen
* Waterdichte hoezen : je kunt één waterdichte hoes van plusminus 40 liter in je rugzak doen, dan is alles meteen waterdicht verpakt of je pakt je spullen in meerdere waterdicht hoesjes.
* Regenhoes voor rugzak : deze dient goed aan te sluiten. TIP : als de hoes ook om de onderkant van je rugzak gaat sla hier dan een slagring in, mocht er water achter je regenhoes waaien dan kan het weg. Tevens is het raadzaam om er voor te zorgen dat je de hoes op meerdere plekken aan de rugzijde van de rugzak kunt afspannen zodat wind er minder vat op kan krijgen.
* Waterdichte documententas
* 2 meter Duct tape : voor tijdelijke reparaties
* Topokaarten en wandelgids / routegids
* Kompas
* GPS - optioneel
* Pen en Papier
* Mobiel
* Toiletartikelen
* Toiletpapier
* Fotocamera + waterdichte hoes of tas